Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητά με τον Νίκο Καραπιδάκη, ομότιμο καθηγητή Μεσαιωνικής Ιστορίας και διευθυντή του περιοδικού «Νέα Εστία» για τα βιβλία που τον διαμόρφωσαν.
Μεγάλωσε στο Ηράκλειο Κρήτης. Ο ήρωας της παιδικής του ηλικίας ήταν ο Ντ' Αρτανιάν, από τους «Τρείς Σωματοφύλακες» του Αλεξάνδρου Δουμά. Αργότερα ανακάλυψε ότι πρότυπο του Ντ' Αρτανιάν ήταν ο Λαροσφουκώ, ο Γάλλος αριστοκράτης, διάσημος γνωμικογράφος.Τώρα, ήρωας του είναι ο Αντρέ Μαλρώ, μέσα από τα «Αντιαπομνημονεύματά» του αλλά και μέσα από την δημόσια ζωή του.
Η κρίσιμη στιγμή της αναγνωστικής ζωή του ήταν στις τελευταίες τάξεις του τότε εξαταξίου Γυμνασίου, όταν, διαβάζοντας μια σχολιασμένη έκδοση της «Αντιγόνης», διαπίστωσε ότι η ανάγνωση μπορεί να είναι κάτι πιο πολύπλοκο:πέρα από την ανάγνωση-απόλαυση υπάρχει και η ανάγνωση-κόπος. Το έπαθε και με τον Θουκυδίδη.
Αγάπησε πολύ το μυθιστόρημα του Μπορίς Πάστερνακ «Δόκτωρ Ζιβάγκο». Γοητεύτηκε από την Λάρα και την ερωτεύτηκε. Ήταν ένας ιδεότυπος γυναίκας. Αγάπησε όμως και τον Διονύσιο Ρώμα, τις γοητευτικές, σχεδόν μεταφυσικές ιστορίες του από την Ζάκυνθο. Με αφορμή τον «Δόκτορα Ζιβάγκο», λέει ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι να πείς τον έρωτα. Και αναφέρεται στην μεσαιωνική ερωτική ιστορία του Αβελάρδου και της Ελοίζας, που τα γράμματά τους μετάφρασε από τα λατινικά, ανασυσταίνοντας τον ερωτικό λόγο τους.
Διαβάζει ποίηση: Καββαδία, Ρενέ Σαρ, Μαλλαρμέ, Θανάση Χατζόπουλο, Δάντη. Τον συγκινούν τα αμερικανικά pulp μυθιστορήματα, ο κόσμος του Σκότ Φιτζέραλντ, η σάγκα του «Οσα παίρνει ο άνεμος». Τον συγκινεί όμως και το «Κιβώτιο» του Αρη Αλεξάνδρου και τα βιβλία του Γιάννη Μακριδάκη και της Μπερναντίν Εβαρίστο.
Ως αναγνώστη τον κάνουν ευτυχισμένο τα καλογραμμένα κείμενα. Ακομη κι αν είναι η καλογραμμένη εργασία ενός φοιτητή του.
Θα καλούσε σε γεύμα τον Δάντη, τον Μιχάλη Κοπιδάκη, τον Λαροσφουκώ κι έναν ορθόδοξο θεολόγο, τον Γοντικάκη.
