Starlink to mega konstelacja satelitów. Zbiorowisko satelitów ma dostarczać internet w trudno dostępne miejsca. Starlink ma też konkurować z tradycyjnymi dostawcami internetu. Docelowo projekt ma współfinansować marsjańskie plany firmy SpaceX. Planowane jest wyniesienie 12 tyś satelitów na orbitę. Możliwe, że liczba ta wzrośnie aż do 42 tyś. Satelity krążą na niskiej orbicie okołoziemskie (LEO), na wysokości od 335 do 1325 km.
Pierwsze dwa testowe satelity wystrzelono w lutym 2018 roku. Prototypy Tintin A i B były wzorcem do zaprojektowania jednostek produkcyjnych. Obecnie każdy satelita waży około 260 kg (klasa satelit małych), jest wyposażony w panele słoneczne (zasilanie w energię), szukacz gwiazd (dla orientacji w przestrzenni kosmicznej) oraz silniki Halla (silnik rodzaju jonowego napędzany gazem, pierwszy raz na świecie - kryptonem). Komunikacja między satelitami odbywa się na drodze optycznej - laserowej. Jednostki posiadają zestaw anten w szyku fazowym (promieniowanie jest wzmocnione w pożądanym kierunku) działających w pasmach Ku i Ka (wykorzystywane odpowiednio do transmisji telewizji i komunikacji internetowych).
Koszty budowy konstelacji mają sięgać co najmniej 10 miliardów dolarów. Ogromną rolę odkrywa tu masowa produkcji satelitów oraz użycie rakiet wielokrotnego użytku (Falcon 9). SpaceX przeprowadziło już szereg testów: od komunikacji ze stacjami naziemnymi aż do deorbitacji, która ma zasymulować koniec kilkuletniej misji satelity.
Ostatnia partia 60 satelitów - Starlink-7 została wyniesiona w przestrzeń 22 kwietnia 2020. Wydarzenie odbiło się medialnym echem. Jednym z powodów była okazji do obserwacji przelatującej konstelacji na niebie. Jednocześnie wielu astronomów podniosło kwestię utrudnień podczas obserwacji nieba. Zaradzić temu mają różne rozwiązania np. DarkSat, satelita, który jest pokryty powłoką zmniejszającą odbijanie światła o 55%. Jednak ma to tą wadę iż samo urządzenie bardziej się nagrzewa (dlatego też kolory ciemne nie są preferowane) oraz mocno świeci w podczerwieni. Obecnie SpaceX planuje montaż osłon przeciwsłonecznych (na wzór daszków przeciwsłonecznych w samochodach), które mają zatrzymywać promieniowanie słoneczne (zapobiegać odbijania światła) a jednocześnie będą przepuszczać promieniowanie radiowe. Taki satelita ma nosić nazwę VisorSat i ma zostać wyniesiony w 17 maja br (Starlink-8). Dla już wystrzelonych satelit planowana jest zmiana orientacji podczas korekcji pozycji na orbicie. Celem jest zmniejszenie profilu wystawionego na promieniowanie słoneczne odbite na Ziemię („pozycja krawędzi noża”).
Mimo kilku potencjalnych konkurentów, np. Amazon z Projektem Kuiper to SpaceX obecnie jest największym operatorem satelitów. Ma ich na orbicie 417 (z 422 wystrzelonych). Jednocześnie według wyliczeń Starlink ma bardzo niskie prawdopodobieństwo kolizji z innymi obiektami, które jest znacznie poniżej progu zdefiniowanego przez NASA.
Przeloty konstelacji nad miejscem zamieszkania można sprawdzić w serwisie Heavens Above.
https://spacex.com.pl/wiadomosci/siodma-misja-starlink-zakonczona
https://spacex.com.pl/starlink
https://www.spidersweb.pl/2020/04/starlink-elon-musk-mniejsza-jasnosc.html
https://www.teslarati.com/spacex-starlink-visorsat-elon-musk-launch-plans/
https://www.extremetech.com/extreme/309883-spacex-will-test-visorsat-system-to-make-starlink-satellites-invisible
https://www.tesmanian.com/blogs/tesmanian-blog/spacex-visorsat
https://en.wikipedia.org/wiki/Starlink
https://www.heavens-above.com
