کمتر کسی هست که به صورت مداوم با کوه در ارتباط باشه و دل‌باخته عظمت و سحر آمیز بودنش نشه. کوه مثل یک معلم بهت اجازه میده به اندازه کنجکاویت و علاقه‌ات، کشفش کنی برف روش، گیاهانش، صخره‌هاش و حتی آسمونش. دلبخاته هرکدوم یا همه‌اش که باشی بهت اجازه میده روز به روز قوی‌تر بشی و بیشتر بدونی. اما هرکسی به اندازه ذهن و خواستش جلو میره و یک جایی ممکنه ادامه نده. برای رضا هیچ بهانه‌ای جلو ادامه دادنش و دوستیش با کوه و برف و آسمون رو نمیگیره. از همون کودکی که روی برف پیست‌های مختلف اسکی کرده و حالا که با چوب اسکی و گلایدر پا به عرصه کشف برف و آسمون دست نخورده گذاشته. مصدومیت شاید جلوی راه خیلی‌ها رو بگیره و دیگه اجازه نده ادامه بدی. اما رضا باور داره اگر یک چیز رو بخوای، از سد راه هر مانعی میتونی رد شی، حتی شکستگی کمر و مچ پا. رضا متوجه عظمت و بزرگی کوه و برف و آسمون شده و همراه با این معلم سخاوتمند در حال کشف و نشون دادن عظمت انسان به خودش، کوه‌ها و آسمونه. شاید پذیرش این تناقض که در عین کوچک بودن عظیم هستیم، یکی از سخت‌ترین کارهایی باشه که توی زندگیمون انجام میدیم. و هممون در مسیر این پذیرش، نیاز به یک معلم بزرگ مثل کوه داریم.
Podden och tillhörande omslagsbild på den här sidan tillhör Armin Abbaspour, Mohsen Masoudinejad. Innehållet i podden är skapat av Armin Abbaspour, Mohsen Masoudinejad och inte av, eller tillsammans med, Poddtoppen.
