«جایی در فیلم آبی کیشلوفسکی زن داستان سرپنجه هایش را میکشد به دیواری سیمانی. غم بزرگی درونش دارد. انگار که بخواهد درد را در آن شکل عمیق درونی اش به دردی دیگر، به خراشی روی پوست، به هیبت چیزی ملموس در بیاورد. دردی که از پوست خارج شود، خون بیاید و سلول های حزن را از تن بیرون کند.»
Podden och tillhörande omslagsbild på den här sidan tillhör RadioPargar. Innehållet i podden är skapat av RadioPargar och inte av, eller tillsammans med, Poddtoppen.
